Kaç günlerdir yazamıyorum. Blogları okuyorum ama kendi bloguma yazmak içimden gelmiyor. Aslında hiç bir şey yapmak istemiyorum. Bu konuda yazmakta istemiyordum ama olmadı işte..
Hepimiz yaşıyoruz, hepimiz ayrı ayrı yazıyoruz, artık üzerine eklenecek bir şey yok. Sadece gerçekten çok üzgünüm. Hani derlerya elim ayagım tutmuyor diye, aynen o durumdayım. Düşünemiyorum bile..
Ve bazen saatlerce böyle kalabiliyorum. Şehitlerimiz, deprem, Afrika'daki açlık, dünyanın içinde bulunduğu durum. Çaresiz hissediyorum kendimi. Yapacak hiç bir şeyim kalmamış gibi.
Bugün annem bile dediki, kızım noluyor sana böyle, neyin var? bu acıyı hepimiz yaşıyoruz ama düzelicek herşey..
Evet inşallah düzelicek, hayat akıp giderken, kendini yenilerken, acılarda onarılıcak, dünyamız ve insanlık daha iyi olucak..Umudum var...
Seninle aynı durumdayım Aslı:( İçimden bu konuya dair yazı yazmak bile gelmiyor.Benim ve çevremdeki herkesin üzerinde bir durgunluk hakim.Ülkece zor günler geçiriyoruz,umarım en kısa zamanda her şey yoluna girmeye başlar.Az da olsa insanların yüzü bir nebze gülmeye başlar...
YanıtlaSilAslıcım ıcımden gecenlerı yazmıssın.her cumlen benı anlatmıs...
YanıtlaSilUmut bittiği anda alınan nefesten dahi zevk alınamaz. O yüzden umudumuzu hiç bir zaman yitirmemeliyiz.
YanıtlaSilYine güzel günler gelecek sonra belki yine kimi acılar yaşanacak. Maalesef hayat acısıyla tatlısıyla devam ediyor. Alışmak zor, üzülmemek ise mümkün değil.
Rabbim tün yardıma ihtiyacı olanlara yardım etsin inşallah.
Sevgilerimle.
Gözde, inan yazmak istemiyordum günlerdir. Geliyorum, gidiyorum, okuyorum, görüyorum..Şu anda kötüyüm zaten. Ama umudumu yitirmek istemiyorum..
YanıtlaSilDolunayım, Seninle benzeşiyoruz zaten.
YanıtlaSilOkuyanım, ya ne zaman düzelicek peki? ne zaman insanlar mutlu olucak? bu acılar, yıkımlar ne zaman biticek?
YanıtlaSilevet hayat işte devam ediyor..
Lo Lam..
YanıtlaSilherkes aynı durumda aslım..keyifsiz ...durgunn ..gidenler geri gelmiycek ki.. herşey düzelse bilee .. ama allahtan gelene bişey diyemeyiz ..kalan günlerimiz bari güzel geçsin nolurr
YanıtlaSilAslı cım,unutma dünyadaki herşey bir sınavdır...herkesin bir sınavı var...sanırım bu sınavı vermek için neler yaptığımız çok önemli...şimdi bu insanların durumu da bizler için birer sınav aslında...ama sanırım biraz zorlanıcaz bu sınavı verirken...inşaAllah herşey yoluna girecektir...gerçek bir insan olduğun için teşekkürler...seni ve bloğunu seviyorum...
YanıtlaSilcanım benim cok üzülüyoruz hepimiz, en yakınımızı kaybettiğimizde de bi anda dünya durmuş gibi gelir ama sonra bi bakarsın sen durmussun hersey devam ediyor , bugünlerde fazlaca duygusal bi ruh halindeyiz :( insallah gecicek ama sorunlar hiç bi zaman bitmicek :( sadece üst üste gelmesi dahada cekilmez yaptı, sabretmeli dua etmeli öyle işte canım ♥
YanıtlaSilBeni anlatmışsın, canım hiçbişey istemiyo, kimseyle konuşmak istemiyo, her haberi ağlayarak izliyorum, ağlamak refleks gibi bişey oldu ve nefret ediyorum bu düğümden, hala hergün yeni bi şehit haberi, yetmezmiş gibi bir dolu çıkarcı pislik, milletvekili demeye bin şahit isteyen kavgacı tipler, çok sıkıldım çok...
YanıtlaSilAynı duygulardayım ben de...biraz toparlanmak , değişik şeyler de yapmalıyız.Yoksa gittikçe buhrana düşüyoruz...
YanıtlaSilİnsana en çok seyirci kalmak zor geliyor, bunu yenmenin en güzel yöntemi bir nebze de olsa bir şeyler yapmakla mümkün. bir blog sahibi mesela bir kampanya başlatmış Vandaki çocuklar için atkı bere örmek battaniye hazırlamak gibi, siz de katılabilirsiniz.
YanıtlaSilİnsanlık daha iyi olacak! Tek umudumuz bu...
YanıtlaSilsöylenebilecek hiçbir söz yok ,bazı zihniyetlerin değişmesi gerek,yoksa şehit vermeye depremlerle yıkılmaya devam edicez maalesef..
YanıtlaSildün bir başlık gördüm. 'sen Uzaylı olsan iner miydin dünyaya?'
YanıtlaSilbugün duyduğum bi cümle her şeyin düzelebileceği umudunu serpiştirdi içime; "Bir gun Sen Dusersen Ben De Seni Kaldiracagim"
YanıtlaSilbundan daha anlamlı ne olabilir ki...
İnan ben de kendi sıkıntılarımı dertlerimi unuttum sadece olan olayları hayretler ve üzüntü içersinde izliyorum içimden hiç bi şey yapmak gelmiyor.
İnşallah her şey yoluna gircek kuzum inancımızı yitirmeyelim;)
Karamsar olmamak lazim.
YanıtlaSilAslı'cım, canım hepimiz aynı durumdayız, sürekli bir olay, bir telaş. Hep endişeliyiz, karamsarız. Ama bazen anlık olaylar oluyor ki içi bir kıpırdıyor insanın. Mesela Azra bebek, onu her izlediğimde biraz keyifleniyorum, umutlanıyorum.
YanıtlaSilMavi, hepimiz aynıyız, aynı duyguları yaşıyoruz. Elbette güzel günler gelicek, pes etmek yok canım..
YanıtlaSilSihirlitorbam, katılıyorum. Gerçekten sınavdayız ve alnımızın akıyla bu sınavı geçersek çok sevinicem. Bende yazılarını severek okuyor ve takip ediyorum. Tskler..
Essum, ne güzel demişsin. Sen durursun hayat devam eder..haklısın. Bir an önce sarılsa yaralarımız..
Ah Baharım, hele o insan demeye utandıklarım. Ne diyeyim bilemiyorum artık, yoruldum çok..
Natalim, hepimiz aynıyız, duygularımız ortak. Sadece blog dünyasında degil, tanıdıgım herkes, çevremdekiler üzgün, karamsar..Haklısınız toparlanmak lazım artık..
Uzunincebiryok, bu kadar acı çekerken, hiç bir şey yapmadan beklemek bana uygun degil. Elbette çevremdeki insanlarla birlikte pek çok şey yaptık ve yapmaya devam ediyoruz. Duygularımız uyuşmuş gibi ama yapmak durumundayız.
Erdi, öyle..
YanıtlaSilHuzurum, beni en çok üzen, bir süre sonra bunuda unutucak olmamız. Biz insanlar unutmaya meyilliyiz malesef..
Fd, ironiyi anladım ama galiba ben iner ve elimden geleni yapardım..
Kurbaam, aynen öyle aynen..insanın içine hem dokunan hemde umut veren sözler dimi? düzelicek elbette inşallah düzelicek..
Adsız..
Sevda, inanki o umut olmasa kimse yaşayamazdı canım. O anlık kıpırtılara, yaşam sevinçlerine ihtiyacımız var..
evet aslım..çok haklısın.Ama insanın doğasında var unutmak,alışmak..yoksa dayanılmaz ki bunca acıya..
YanıtlaSilbiz umudumuzu kaybetmedikçe şehit aileleri de,depremzedeler de umutlarını kaybetmeyecektir.birbirimize destek olmalıyız.Umudumuzu kaybetmeyelim Aslı...
YanıtlaSilHuzurum haklısın tabi, iyiki unutmak denen şey var. Ama bazende çok çabuk unutuyoruz canım ya..
YanıtlaSilSimge, yapmamız gereken tek şey o zaten dimi? umut ve birlik olmak..
olacak elbette dünya daha güzel. senin gibiler çoğaldıkça.
YanıtlaSilcanım..içinde olduğun ruh halini çok iyi anlıyorum.hoşuna gitmiyor,üzüyor,ama bişeyde yapılamıyor.Okadar üzgünüm ki bende.elimin kolumun bağlı olması daha da bir sıkıntı veriyor..
YanıtlaSilsadce şunu düşünmeye çalış.."güzel günler göreceğiz,güneşli dünler.."
Aslı' cım dün akşam televizyonda oraları izlerken depremden iki gün sonra hastane bahçesinde doğan bebeği ve annesini gördüm. Azra bebekten sonra en çok etkilendiğim görüntülerden biriydi bu da. Annenin yüzündeki mutluluk ve bebeğin yüzündeki huzur çok duygulandırdı beni. Orada bir çok insan hayatını kaybetti ama hani bir kızılderili atasözü var ya "doğan her bebek Tanrı' nın insanlardan umudunu kesmediğine dair bir göstergedir." der. Onu düşündüm. Bunca felaket, ölüm, ama öte yandan hayat işte. Hem de sıfırdan, yepyeni... Elbette umudumuz olacak. Sen de çok güzel ifade etmişsin. Altına imzamı atarım:
YanıtlaSil"Evet inşallah düzelecek, hayat akıp giderken, kendini yenilerken, acılar da onarılacak, dünyamız ve insanlık daha iyi olacak..Umudum var..."
Benden çok var, o zaman her şey güzel olsun deep..
YanıtlaSilDalyam, inanıyorum güzel günlerin gelecegine. Umudumuzu hiç yitirmiyoruzki, birbirimizi anlıyoruz hepimiz aynı duygulardayız..
Rengim, son günlerde her yeni sabaha umutla kalkmaya çalışıyorum inan. Senin yazını biraz önce yeniden okudumda, ne kadar aynı duygular dimi? hayat akıyor işte bize göre akıyor da acıyı yaşayanlar bilemiyorum..
İnşallah canım, umut etmekten ve şu son günlerde gösterdiğimiz duyarlılığı her zaman ve herkes için göstermekten başka yapacak bir şeyimiz yok.
YanıtlaSildenizsaatcioglu.blogspot.com
Denizim, bende amin diyorum. Bu duyarlılıgın bitmemesi dilegim..
YanıtlaSilben de senin gibiyim. dert edersem boğuluyorum. uykularım kaçıyor. düşünmeden duramıyorum. oysa o kadar zararlıymış ki. seni boğuyorsa durumdan uzaklaşacakmışsın. gerçeklerden kaçacaksın yani. haberleri izlememeye çalıştım. gazeteleri okumamaya çabaladım. bu kadar uzak kalıp bu kadar üzülürken bir de üzerlerine düşsem nasıl olurdum kimbilir. o yüzden çok düşünmemeye çalış aslı, başka başka şeylerle zihnini yor. düşüne düşüne insan kendine zarar veriyor yoksa.
YanıtlaSilAynıyız o zaman. Uzak durmaya çalışıyorum bende, mesela artık haberleri izlememeye, gazete okumamaya çalışıyorum..Gerçekten haklısın zararı kendimize veriyoruz..
YanıtlaSil